RTV Drenthe
RTV Drenthe op bezoek.
Praten kan 'ie niet, maar zorgen dat anderen dat wel wat sneller doen is een van zijn specialiteiten. Labradoodle Suus, een zwart gekrulde viervoeter die sinds een jaar rondloopt bij het speciaal onderwijs van RENN4 in Hoogeveen. Samen met leerkracht Ilse Snippe vormt ze Hond in School Interventies.
"Suus is er gewoon altijd voor je, ze is zacht, sociaal. Het is net magie", vertelt een enthousiaste leerling over het effect dat de hond op haar heeft.
'Hier moet ik wat mee'
Ruim twee jaar geleden nam Snippe hond Sjoef mee naar school. Haar leerlingen waren heel benieuwd naar het beest omdat ze er vaak over vertelde. "Ik nam hem mee en toen zag ik gewoon hoe zij bewust of onbewust de kinderen opende. Het gaf mij ingang tot een gesprek", vertelt Snippe over de eerste ervaring van haar leerlingen met de hond.
"Ik gaf toen les aan groep 8. Die gaan al best puberen, dus dan zijn ouders en juffen niet meer zo leuk. Dus dan wringt het soms met contact zoeken met sommige leerlingen. Toen zag ik een leerling die dus helemaal opende door Sjoef. Daar had ik maanden daarna nog profijt van in het contact met de leerling", gaat de leerkracht verder. Meteen spookte door haar hoofd: hier moet ik wat mee.
Problemen
Wanneer hond Sjoef drachtig is zoekt ze contact met Serge Graus (zoon van Martin Gaus red.) Ze vraagt hem om ondersteuning in het proces om een hond te trainen voor dit soort problematiek. "En ook heb ik meteen de directeur van school gemaild om te praten over het idee om meer leerlingen te helpen. Die zei meteen dat ik langs kon komen."
Gaus voorziet haar van tips en zelf volgt ze een training van Dogs Assisted Interventions in Amersfoort. Snippe en hond Suus hebben inmiddels niveau 1 afgerond, zijn bijna klaar met niveau 2 en gaan nog door naar niveau 3, wat meer gericht is op het onderwijs. "Vooral kinderen met hechtingsproblematiek en selectief mutisme, die gaan opeens praten", vertelt Snippe trots.
Labradoodle Suus helpt kinderen in Hoogeveen
Ze gebruikt Suus op haar school voor geplande en niet geplande interventies. "Ik noem het zelf altijd liefdevol ontregelen. Soms kunnen kinderen geen persoon in de buurt verdragen als ze boos zijn. Maar een hond wel, die is er dan gewoon. Die komt bij je. Kinderen zeggen dan soms: 'ja maar ik ben heel boos hoor', maar dan geef ik aan dat het Suus niet uitmaakt, als ze gewoon geaaid wordt is het prima."
Onzeker, druk of boos
De uitwerking van labradoodle Suus wordt al duidelijk wanneer Snippe samen met Wesley in een kantoortje zit om even rustig te praten. "Ik heb vaak als iemand anders boos wordt, ik daar dan snel op reageer. Dan word ik ook boos", vertelt Wesley. Terwijl hij praat met de leerkracht aait hij rustig over de krullerige kop van Suus.
Naast het praten neemt Snippe de leerlingen mee naar de gymzaal waar ze oefeningen doen met de labradoodle. Wesley heeft haar de afgelopen weken geleerd om door hoepels te springen. Brokjes voor Suus als het lukt, en voor Wesley een goed gevoel: "Dan word ik daar weer trots op, en ben ik dat ook op mijzelf." Ook heeft hij op zijn tafeltje in het lokaal plaatjes van Suus, zodra hij boos wordt kijkt hij ernaar en zakt dat gevoel.
Chloë bekent voor de oefeningen dat ze altijd behoorlijk nerveus is op school. Zij heeft de laatste weken geoefend om Suus kruipend onder matten door te krijgen. "Dit helpt mij enorm. Ik durf nu ook vaker vragen te stellen en ben ook minder nerveus in situaties", legt ze uit nadat ze heel rustig de hond laat doen wat zij wil.
En ook Jayden heeft sinds het werken met Suus meer zelfvertrouwen. Op zijn vorige school vond hij het niet zo heel leuk, hij werd er flink onzeker van: "Maar nu met Suus erbij vind ik het weer heel erg leuk en ben ik niet meer zo onzeker. Het is gewoon heel rustgevend als er een hond bij is."
Liefdevol
Leerkracht Snippe hoort het allemaal ontroerd aan. "Ik krijg hier heel veel dankbaarheid voor terug", erkent ze. "En dat mis ik soms in het juf zijn wel een beetje. Dan heb je met veel enthousiasme een les voorbereid, maar reageert niemand leuk. Maar met Suus en het een-op-eencontact met de kinderen, dat is geweldig. Je ziet ze groeien en in hun kracht komen te staan. Dat is het mooiste compliment, dat ze die ontwikkeling doormaken", glimlacht ze tot besluit.